Yahya Kemal, en gü zel şiirlerini 20. yü zyılda yazmıştır. Bu bakımdan da Tü rk şiirine gü çlü bir ses ve soluk getirmiştir. Ona gö re şiir, her şeyden ö nce dil, istif ve ahenktir. Yahya Kemal şiirlerinde tarihimizi, musikimizi, değ erlerimizi, bü tü n kü ltü r varlıklarımızı, medeniyetimizi ideolojiye bulamadan en gü zel şekilde ve sanat olarak işlemiştir.
Kendi Gök Kubbemiz, yaşadığ ı ana ruhunu yansıtan bir milletin yeri ve gö ğü yle bü tü n bir dü nyanın terennü mü dü r. Bu dü nyada “Sü leymaniye'de Bayram Sabahı”, rindlik, ufuk, aşk, musiki, “Erenkö yü 'nde Bahar” ve vatan vardır. İstanbul'un fethinin bize kazandırdığ ı “Mihriyâr” salınarak Boğ aziçi'nde dolaşır. Onun şiirleriyle geçmiş, içimizde yaşar. Biz, atalarla buluşur ve geleceğ e kanat açarız. Yahya Kemal bize, geçmişi gü nden ve gelecekten ayırmadan onunla iç içe sunar. Bu sunuşta beşerî zaaflardan çok insanî değ erler ö ne çıkar.
